مرضیه را اول‌بار با هواداری‌اش از "مجاهدین خلق" شناخت‌ام. روزگاری که گفتند آوازخوان یک گروه سیاسی شده است. بعدها برای‌ام هرگز مهم نبود که چرا او به این گروه که نزد همه‌ی گروه‌های دیگر بنابه‌دلایلی مورد تنفر است، پیوسته است. شاید هوادار او نبودم. اما اینک او به دنیایی دیگر پر کشیده و باز هم فضای نت در غیاب کسی حرف‌ها و سخن‌ها دارد.
*
آیا مرضیه هنوز هم مورد نفرت مردمی است که صدای‌اش را دوست دارند یا این مردم هنر کسی را فارغ از دیدگاه‌های سیاسی-اجتماعی او می‌بینند؟ تا این‌جا که اتفاقات سال پیش رُخ داده و هنوز داغ آن تازه است، شجریان در قلب و جان مردم جایگاهی دارد و افتخاری جایگاهی دیگر.
*
به گمان‌ام مرضیه سواد سیاسی درستی نداشت و شاید هم به دلیل پیدا کردن بهانه‌ای و پناهنده شدن به فرانسه به گروه مجاهدین پیوسته است. هیچ بعید نیست... اما تاریخ می‌ماند و نام‌های جاودانه‌اش که در دل و جان مردم چون چراغی پُرفروغ می‌مانند.
*
امثال شجریان و داریوش اقبالی و فرهاد به عنوان آوازخوانان معترض و هم‌راه با توده‌ی مردم سرزمین‌شان همیشه مورد تقدیر مردم و در قلب‌شان می‌مانند جاودان.
*
1389/7/22
