Thursday, September 9, 2010

دشنه در دیس

از قدیم گفته‌اند آسمان هر جا روی همین رنگ است و حالا شده روزگار امروز امریکا و اروپا و آن‌همه پُز دموکراسی و آزاداندیشی و فیلان و بهمان‌شان. خبر رسیده که کلیسایی در ایالت فلوریدا در سال‌روز حمله‌ی ددمنشانه به برجهای تجارت جهانی در نیویورک می‌خواهد کتاب مقدس مسلمانان "قرآن" را آتش بزنند بلکه مرهمی بر قلب بازمانده‌گان یازده سپتامبر باشد.

*

بله می‌دانم حتا پاپ رهبر کاتولیک‌های جهان و حتا دولت امریکا این حکایت را محکوم کرده‌اند ولی واقعن دموکراسی یعنی این‌که به جمعیتی از جهان توهین کنند و بعد دولت لام تا کام نتواند جلوی این مسئله را بگیرد؟؟!! چند شب پیش در برنامه‌ی "پرگار" خانم آزاده کیان خیلی زیبا سخن گفتند از اسلام‌ستیزی در اروپا! بی‌این‌که خطای دیگران را بخواهیم در کارنامه‌ی عده‌ای دیگر بنویسیم باید برای همیشه باور کنیم که در یک شهر مثلن هم خوب‌اش هست و هم بد.

*

فرض کنید نمی‌توان همه‌ی اصفهانی‌ها را چون جناب "افتخاری" و "کشاورز" دید که روزگاری گفت (البته بعد از این‌که کلی سکه گرفت از آقایان) بزرگ‌ترین هنرمند ما آقاست!! حالا حساب این آقایان از باقی اصفهانی‌ها جداست. هر چند هیچ‌گاه من از این جماعت اصفهانی خوش‌ام نیاید بنا بر دلایلی...

*

اسلام‌گرایان بنیادگرا که زاده‌ی انگلیسی‌ها و بعدها امریکایی‌ها بودند. این‌که روز یازده سپتامبر چرا یک یهودی حتا در آن آسمان‌خراش نبود جای سوال نیست؟! طفلک یهودی‌ها که هر جا مورد اتهام‌اند. J

*

دل آدم گاهی کباب می‌شود برای این یهودی‌های آواره. اگر کورش نبود یعنی در اسارت بابل بودند؟ گمان نمی‌کنم از بس زیرک هستند و روی همین اصل همیشه می‌گویند ما قوم برتریم. اگر هستند نوش جان‌شان دنیا و باقی‌اش... ما مسلمانان هم آدم شویم تا قرآن را آتش نزنند و به دین و عقیده‌مان(از هر رقم‌اش) توهین نکنند.

*

البته هنوز نه‌تنها اسلام‌ستیزی در اروپا و امریکا رواج دارد بلکه ما ایرانی‌ها هم کینه‌ای شتری از قوم عرب داریم که 1400 سال پیش شمشیر به‌دست و پاپتی به سرزمین پارس هجوم آوردند. این‌که چرا بعد از هجوم قوم مغول و براندازی خلیفه‌ی بغداد باز هم به ریشه بازنگشتیم جای سوال نیست؟! جواب ساده‌ست: ما اسلام را خواسته بودیم. حالا اگر امروز کسانی مدعی‌اند با زور شمشیر بوده باید کمی تاریخ بخوانند تا بدانند که ما ایرانی‌ها حتا تا پیش از هجوم اعراب هم ملتی عقیدتی بودیم و همیشه دین برای‌مان افیون نه‌تنها نبود بلکه به هر مسلکی می‌گرویدیم تا در پناه آن به آرامش برسیم. آن‌اندازه که در ایران امام‌زاده داریم در هیچ کجای جهان ندارند. آن‌همه بقعه‌های مقدس داریم در هیچ کجای جهان نداریم. ما ملت ایران مشکل خودمان‌ایم جان‌ام. از ماست که بر ماست.

*

1389/6/18

تیتر: دفتر شعری از شاملو